Iedere week verschijnt hier een column van de hand van Nellie Timmermans. Nellie heeft een praktijk voor psychosociale hulpverlening. Zij is gespecialiseerd in de complexe problematiek van ‘nieuw-samengestelde gezinnen’, oftewel stiefgezinnen.
Praat erover, ook al is het nog zo moeilijk
Ik las ergens dat de suïcidecijfers onder jongeren in Brabant het hoogst zijn. Nou weet ik ook dat cijfers niet alles zeggen. Maar onlangs sprak ik een jonge vrouw (rond de 30 jaar) die er met haar jongere broer over had gesproken. Zij maakte zich zorgen over hem, en ook niet onterecht.
Veel mensen gaan zoiets uit de weg en denken hen juist op ideeën te brengen door het ter sprake te brengen. Dat is echter niet zo. Erover praten kan juist helpen om er vanaf te zien en hulp te zoeken. Maar als je dit meegemaakt hebt en je hebt niet met hem of haar daarover gesproken is een schuldgevoel óók weer niet nodig. Soms heb je geen idee dat iemand zo diep in de ellende zit en zelfs daarmee worstelt. Of je wist gewoon niet wat te doen. Het is ook zo moeilijk…..
Als jouw zoon of dochter hiermee worstelt en je weet niet hoe je daarover met hem/haar in gesprek komt, wacht dan niet maar maak een afspraak. Ik help je om een manier te vinden op welke manier je wél met je kind in gesprek komt. En ook wat je kunt doen om overhaaste acties van uw kind te voorkomen.
Ik weet dat sommige jonger mensen in een opwelling soms dingen doen, die ze misschien niet gedaan zouden hebben als ze eerst wat barrières hadden moeten nemen. Dan kan het feit dat er enkele barrières zijn opgeworpen gekke dingen voorkomen. Niet altijd…. Maar het is het proberen waard, toch?
Nou zeg ik niet dat de meeste suïcides in een opwelling gebeuren. Helaas niet. Meestal hebben deze mensen in pure wanhoop al vele pogingen gedaan, of minstens gedachten hierover gehad. Dus een barrière opwerpen voor een opwelling opwerpen is mooi, het voorkomt mogelijk erger voor dat ene moment. Maar uiteraard moet er meer gebeuren. Het is niet altijd mogelijk dat ik degene zelf kan helpen, maar ik kan wel handvatten aanreiken waardoor je kind te stimuleren is om hulp te zoeken, ook als het in 1e instantie daar niet voor voelt.
Kortom: als er niet op de ène manier iets te bereiken is, is er toch vaak nog veel te doen op andere manieren. Blijf er niet mee zitten en doe iets.
Nellie Timmermans Interpunctie, Smientdonk 2 5467 CA Veghel
www.interpunctie.nl [email protected], tel. 0413-310795 of 06-21 59 24 35
