Iedere week verschijnt hier een column van de hand van Nellie Timmermans. Nellie heeft een praktijk voor psychosociale hulpverlening. Zij is gespecialiseerd in de complexe problematiek van ‘nieuw-samengestelde gezinnen’, oftewel stiefgezinnen.
Met een vertrouwenspersoon alleen voorkom je niet alles
Onlangs werd aangekondigd dat elk bedrijf (ook de kleinere) een vertrouwenspersoon zou moeten krijgen. Ik fungeer ook regelmatig zodanig. Een medewerker werd gepest en het afdelingshoofd wist niet hoe dit te stoppen. Er wordt vaak gezegd “niemand doet er wat aan” maar soms weet men gewoon niet wát men kan doen. Het slachtoffer staat in de kou, maar de leidinggevende soms óók.
Als goedwillende leidinggevende is ingrijpen soms lastig. Hij heeft misschien een cursus gevolgd, maar dat is zó algemeen dat het niet past bij déze situatie, bij déze persoon. Of de leidinggevende voelt zich er niet comfortabel bij.
Sparren met een buitenstaander is prettig, maar wie neem je daarvoor in de arm? Het is prettig om zelf te kiezen welke insteek je neemt en niet gedwongen te worden tot iets waar je niet achter staat. Wat kun je in dit geval wel doen, wat beter niet. Leidinggevenden zijn ook maar mensen, toch? Hoe zit jij in elkaar, voel je je sterk genoeg om de dader te confronteren? En is dit wenselijk? Hoe zal de rest van het team reageren?
Het is beter per situatie te kijken wat in dit ene geval de juiste aanpak is. In een ander geval is vaak een heel andere aanpak nodig.
In de bovengenoemde situatie heb ik met zowel de gepeste medewerker als de leidinggevende afzonderlijk gesproken. Ik heb met de leidinggevende drie gesprekken gevoerd hoe dit aan te pakken. De eerste twee om hem te leren hoe hij stelling kon nemen zonder het risico te lopen dat hij aan gezag zou verliezen.
Het derde gesprek was de strategie bepalen. Hoe en wanneer zou hij ingrijpen? En enkele scenario’s bespreken van wat er kon gebeuren en hoe daarop te reageren. Het slachtoffer van de pesterijen had al eerder een psycholoog bezocht voor soortgelijke problematiek, en ging nog enkele gesprekken aan met de betreffende psycholoog. De pester was veel minder van slechte wil dan men zou denken en was bereid zijn gedrag te wijzigen. Om hemzelf inzicht te geven in de reden waarom hij pestte, heb ik als maatschappelijk werker nog twee gesprekken met hem gehad. Het voorkomen van psychosociale arbeidsbelasting is een typische taak voor de maatschappelijk werker.
Nellie Timmermans Interpunctie, Smientdonk 2 5467 CA Veghel
www.interpunctie.nl [email protected], tel. 0413-310795 of 06-21 59 24 35
