Iedere week verschijnt hier een column van de hand van Nellie Timmermans. Nellie heeft een praktijk voor psychosociale hulpverlening. Zij is gespecialiseerd in de complexe problematiek van ‘nieuw-samengestelde gezinnen’, oftewel stiefgezinnen.
Niemand wil een vechtscheiding…. Hoe kan het dan zo vaak mis gaan??
Als adviseur krijg ik heel vaak vragen rondom scheidingen. En meestal kan ik dan nog nét op tijd iets schrijven/zeggen waardoor ik mogelijk een escalatie kan voorkomen. Maar meestal zitten ze er al middenin. Ik heb het onlangs ook al geschreven: men vraagt zo vaak waar men recht op heeft. En “recht hebben op” betekent dat de ander zich zal moeten schikken en dan ZIT je al in het conflict.
Pijn
Het is ook niet gemakkelijk, om goed te blijven communiceren met je ex. Of je nu zelf gekozen hebt voor de scheiding of er onverwacht mee werd overvallen, scheiden is heel pijnlijk, en geeft bijna altijd conflicten. Je gaat het tenslotte hebben over wie wat krijgt, in spullen, in geld, maar vooral ook in alles rondom de kinderen.
En vaak zit er nog oude pijn (over ontrouw, leugens, familieconflicten, geldzaken, gevoelens niet gewaardeerd te zijn, of wat dan ook). En die oude pijn wordt telkens weer manifest tijdens het echtscheidingsproces.
Gelijk hebben
Allebei is men overtuigd van het eigen gelijk. Bij een scheiding zegt men zelden: het is allemaal mijn schuld. Meestal ligt álles aan de ander! Want je kunt vaak alleen maar kijken vanuit je eigen perspectief.
Eenzaam
Je scheidingsperiode kan traumatisch zijn, zelfs als er sprake is van opluchting. In deze traumatische situatie heb je niet altijd oog voor je kinderen, waardoor je deze soms tekort doet. En als je dat later beseft ontstaan er vaak schuldgevoelens. Je doet je best, je moet alles in je eentje zien te redden, en zelfs als je lieve mensen om je heen hebt, die veel hulp bieden, ben je toch op jezelf teruggeworpen.
Hulp
De opluchting om de rust die je aan het beginperiode verwachtte valt vaak tegen (zeker als je kinderen hebt). Tegenover de kinderen ben je misschien minder streng, uit schuldgevoel.
Ik heb al eens groepen daarvoor begeleid maar gezien Corona, maar ook omdat men vaak bang is bekenden tegen te komen kan ik individueel hulp bieden. Ik sta aan de kant van de kinderen, zodanig dat jij gesteund wordt in jouw proces, maar zodanig dat conflicten met je partner zich minder voordoen. Want dat is het beste voor iedereen.
