Iedere week verschijnt hier een column van de hand van Nellie Timmermans. Nellie heeft een praktijk voor psychosociale hulpverlening. Zij is gespecialiseerd in de complexe problematiek van ‘nieuw-samengestelde gezinnen’, oftewel stiefgezinnen.
Blijf dán maar bij je moeder….
Mevrouw kon redelijk opschieten met de kinderen van hun vader. Geweldig was anders…. Maar het ging. Toen zij een baby kreeg begonnen de problemen pas echt. De meiden waren erg gehecht aan hun vader en achtervolgden hem vaak, maar nu werd het pas echt vervelend. Hij kon geen stap doen zonder hen. En ze waren ook niet blij met de baby!
Houding vader
Vader reageerde met onbegrip en irritatie: “blijf dán maar bij je moeder”. De stief/bonusmoeder was het niet met hem eens en had geopperd om leuke dingen met zijn kinderen te gaan doen, maar dat wilde hij al helemáál niet nu ze (in zijn ogen) zo lastig waren.
Grond onder je voeten
Sommige mensen vinden het moeilijk om zich in te leven in de gevoelens van kinderen. Stiefmoeder begreep wel dat de kinderen zich mogelijk wat verwaarloosd voelden door vader. Maar vader zag dat niet zo: volgens hem was het gewoon gezeur! Uit het oogpunt van volwassenen kan zoiets “gezeur” lijken, maar voor een kind zijn je ouders hetzelfde als de grond onder je voeten.
Nóg een afwijzing
Scheiding wordt door veel kinderen beleefd als afwijzing (heb ik iets verkeerd gedaan?). Een nieuwe partner is doodeng. Bij een nieuwe baby kom je nog meer op afstand te staan. Voor een kind is het echter belangrijk op de 1e plaats te komen voor je ouders. En nu zei vader ook nog “Blijf dán maar bij je moeder”, wat voor een kind zoiets betekent “ik hoef je niet als je zo lastig bent”. Afwijzing op afwijzing.
Angst voor verlies zichtbaar maken
Toen ik de situatie schetste begreep vader dat hij juist het “vastklamp-gedrag” stimuleerde door hen van zich af te duwen. Vanaf dat moment begreep hij dat hij betrouwbaar moest zijn, veiligheid moest bieden. Ook ging hij af en toe met zijn kinderen iets leuks doen, precies zoals bonusmoeder had geadviseerd. En na verloop van tijd veranderde het gedrag van de kinderen, voelden ze zich veilig en werd de baby door de kinderen vertroeteld en geknuffeld.
