Mevrouw was duidelijk boos, heel boos. Haar relatie met haar nieuwe vriend was uiteindelijk na jaren ploeteren stuk gelopen omdat hij zo’n akelige rot-dochter had. Zo zag ze dat. Ik laat zo iemand die zo boos is altijd behoorlijk lang uitrazen, want alle woede die eruit is, is dan maar vast een beetje opgeruimd. Het duurde een tijdje voor ze rustiger werd. Mevrouw had het duidelijk niet gemakkelijk gehad met deze puberdochter.
Door: Nellie Timmermans
Eigen kind
Ik begon te vragen hoe de relatie was ontstaan, of er nog meer kinderen waren, etc. Jazeker mevrouw had zelf ook een kind. En dat arme kind had ook nog geleden onder die rotdochter van hem. En natuurlijk, alle keuzes die wij als volwassene maken hebben invloed op kinderen.
Houding vader
Het bleek dat de vader van “het rotkind” (ik noem haar even Joyce) zich weinig had bemoeid met het gedrag van zijn dochter. En als mevrouw iets zei over zijn dochter nam hij Joyce in bescherming. Dat doen ouders eigenlijk altijd, en nog meer als er ook sprake is van schuldgevoelens bij vader. Vader vond de moeder van Joyce eigenlijk een beetje zielig, zij was nauwelijks in staat om een kind op te voeden. Zijn zoon was jonger, en tamelijk gezeglijk, maar dochter was pittig.
Verleidelijk
Als Joyce bij vader en zijn vriendin verbleef, trok ze alle aandacht naar zich toe. Iedereen moest maar luisteren naar haar verhalen. Ze ging tussen de vriendin en vader in zitten, en als mevrouw daar een opmerking over maakte kreeg ze van vader te horen dat ze jaloers was op een kind van 13 jaar. Joyces verleidelijk gedrag naar vader toe was vreselijk irritant. Eten en drinken moesten precies naar haar smaak worden aangepast, anders wilde ze niet eten en dan koos vader partij voor zijn dochter. .
Kleding
En als Joyce nieuwe kleren wilde, dan moest men acuut in de auto springen om te gaan shoppen. In het begin had mevrouw nog wel eens zelf iets voor Joyce gekocht, maar ze waardeerde niks, zei dan soms dingen als “dat stomme vest”. En als mevrouw haar adviseerde, dan liet ze duidelijk weten niet van die adviezen gediend te zijn. Soms liet ze weten dat mevrouw geen zeggenschap had over haar, of deed ze haar adviezen af als onzin.
Niet leiden zorgt voor lijden
Kortom: mevrouw had flink te lijden gehad onder Joyce. Maar….. je kunt van een kind niet verwachten dat het zichzelf opvoedt. De ouders moeten opvoeden en als ze dat niet doen krijg je een ongelukkig en ontevreden kind. Mevrouw gaf zelf haar eigen kind een duidelijke en liefdevolle opvoeding. Dit kind gedroeg zich over het algemeen prima. Maar toch kon de vader van Joyce zich storen aan bepaalde gedragingen zoals langzaam eten. Dan kon hij het niet laten om daar wat van te zeggen. En dan werd mevrouw woedend: hoe dúrf jij iets te zeggen over mijn kind, terwijl jouw kind wel 100x erger is??
De afloop
Uiteindelijk had men besloten de relatie te stoppen, maar dit betekende voor mevrouw een extra verhuizing met haar dochter naar een andere plaats, een verandering van school voor de dochter, kortom: een heleboel vervelend gedoe. Ook al die ergernis kwam bij Joyce terecht. En eigenlijk ligt de verantwoordelijkheid bij de ouders van Joyce, niet bij Joyce zelf. Een kind kan maar zo lastig zijn als je als ouders toelaat. Grenzen stellen is belangrijk hierin.
Aanvulling
Je kunt het een kind niet aanrekenen als het verwend en vervelend is. Het moet wél een halt toe worden geroepen. Schelden dat het rotkind is, is dus ook niet correct. Toch kan iemand er zó veel last van hebben gehad, dat ik schelden en boosheid niet meteen de kop indruk.
