Iedere week verschijnt hier een column van de hand van Nellie Timmermans. Nellie heeft een praktijk voor psychosociale hulpverlening. Zij is gespecialiseerd in de complexe problematiek van ‘nieuw-samengestelde gezinnen’, oftewel stiefgezinnen.
“Dat maken papa en ik wel uit! ”…..
Jongeren in een samengesteld gezin laten soms de stiefouder duidelijk blijken dat zij NIKS te zeggen hebben over hen. Uiteraard zijn ze loyaal aan hun eigen ouders en als stiefmoeder met een verstandig en goedbedoeld advies komt wordt zij door stiefdochter gedecideerd op haar plaats gezet: dat maken papa en ik wel uit!
Het vergt van de betreffende stief-/bonusmoeder veel wijsheid hoe hierop te reageren. De eerste gedachte is immers: verdorie snotneus, ik probeer je een goed advies te geven en jij schuift mij zo maar aan de kant…. Je voelt je een indringer, een bemoeizuchtig kreng.
Maar je wou alleen maar een goed advies geven, iets waardoor ze optimaal van het moment met haar vader kan genieten. Inderdaad, goede bedoelingen worden als bemoeizucht afgedaan als je stiefouder bent.
Of de puber die binnenkomt en nadrukkelijk de eigen ouder groet, maar niet de stiefouder. Nou, dan voelt je kind niet bepaald als een “bonus”. Je wilt tenslotte gezien en gehoord worden, net als ieder ander.
Hoe kun je daarop reageren:
- Boos worden/beledigd reageren heeft weinig nut.
- Niets zeggen en later tegen je partner mopperen?
Het geven van een reactie is belangrijk, maar welke reactie je geeft hangt van diverse factoren af: in welk stadium zitten jullie? Kent het kind jou al langer dan vandaag? Mag het kind jou graag? Is het gewoon pesterig gedrag omdat ie toevallig boos is? Doet hij/zij dat steeds? Wat zit er achter het gedrag?
Uiteraard moet je partner jou steunen maar het hoeft niet altijd zo zwaar gemaakt te worden. Humor kan heel goed werken, maar soms is een serieus gesprek hierover beter.
Nellie Timmermans Interpunctie, Smientdonk 2 5467 CA Veghel
www.interpunctie.nl [email protected], tel. 0413-310795 of 06-21 59 24 35
