In het volleybal is het belangrijk om te reflecteren op jezelf en op je team, zodat je misstappen kan aanpakken en verder kan werken aan positieve ontwikkeling. Vandaag kijk ik terug op vorig verslag en wil ik graag een fout rechtzetten. In dit verslag noem ik Spaarnestad als de tegenstander op 25 november. Echter spelen wij op 2 december pas tegen de nummer drie van de Topdivisie B en speelden we de 25ste ‘maar’ tegen de nummer twee Zaanstad. Hopelijk blijft er vertrouwen vanuit het team en omgeving in de kwaliteiten van de verslagbijhouder.
Door: Pepijn Scholten
Het was weer feest op de training deze week. Sjoerd heeft de hele week verhoging gehad, waardoor hij als man van 2.10m binnen kwam lopen en pas op zaterdag tussen de mensen verscheen. Emiel is een paar keer door de fysio geprikt en mocht zaterdag pas weer spelen. Frank had maandag huilie huilie en Stef kreeg maandag huilie huilie door te proberen om Wouter met zijn vinger af te blocken. De spelers die wel op de trainingsavonden waren kregen nostalgische flashbacks naar vorig seizoen waarin elke training afgewerkt werd met max 7 personen. Echter werd er toen wel veel meer gewonnen dan dit seizoen. Je ziet hoe het hele team geprobeerd heeft om niet te trainen en terug te keren naar deze glorietijd. Vereniging > Team > Individu
Op zaterdag werd de ziekenboeg ogenschijnlijk nog wat uitgebreid. Pepijn kampte met rugpijn en wist niet zeker of hij kon spelen. Om dit op te vangen deed Daan deze wedstrijd een blauw shirt aan in plaats van een gele. Frank startte met Yannick, Pepijn, Ingmar, Wouter, Finn, Robbert en Joey. Zaanstad startte sterk aan de wedstrijd en Skunk deed erg onder aan hun eigen niveau. Hierdoor liepen ze continu achter de feiten aan en pakte de uitploeg vrij eenvoudig de eerste set: 17-25.
Set 2 was al helemaal dramatisch. Niets lukte aan de kant van Skunk, er straalde weinig vanaf en de overtuiging waarmee werd gespeeld tegen Sliedrecht vorige week was nergens te bekennen. Later in de set maakte Daan zijn debuut als passer-loper en de topdivisie en wist meteen een punt te verzilveren. Toch verpletterde Zaanstad de mannen uit Veghel: het werd maar liefst 8-25.
Na de kantwissel gaf onze mini van de week Finn een peptalk: ‘niet opgeven jongens!’ De woorden van deze kleine blonde jongen werkten als een trein. Skunk schoot uit de startblokken en had eindelijk antwoord op het spel van de mannen uit Noord-Holland. Skunk werd weer Skunk en haalde de derde set ruim binnen: 25-19.
In set 4 werd deze lijn doorgezet. Halverwege de set stond het 18-13 en leek er een beslissende 5e set aan te komen. Minimaal een punt zou verdiend zijn na een comeback van dit formaat. Zaanstad kroop langzaam dichterbij en boven de 20 werd het ineens heel spannend. Toen deed Skunk waar Skunk goed in is: het ging mis op de details. Via een ketser werd de einstand bepaalt: 23-25, 1-3 voor Zaanstad, wéér geen punten voor de ploeg uit Veghel. Al de zoveelste wedstrijd waarin Skunk punten moet verzilveren, maar wederom is dit niet gelukt. Hierdoor bungelt Skunk op een 10e plek met 9 punten uit evenveel wedstrijden, terwijl het team makkelijk mee moet kunnen draaien in de middenmoot.
In het bekerweekend op 2 december speelt heren 1 gewoon een wedstrijd. Deze keer wordt wél gespeeld tegen Spaarnestad. Hopelijk kan Skunk zich deze keer wel belonen. De uitwedstrijd start om 19:30 uur in Haarlem en alle support is welkom!
