Het gedrag van kinderen ten opzichte van een stiefouder kan allerlei vormen aannemen. Soms gaat het zelfs ronduit goed tussen stiefouder en stiefkind, maar wordt dat gedrag juíst pas vervelend wanneer de natuurlijke ouder aanwezig is. Bv. best gezellig met stiefmoeder praten maar zodra papa binnenkomt hem helemaal claimen en de stiefmoeder totaal buitensluiten.
Je bent “lucht”
Zeker grotere kinderen weten precies hoe ze hun stiefouder op de kast kunnen krijgen en laten soms overduidelijk voelen dat de stiefouder “lucht” voor ze is. Dat is heel vervelend en hoe langer dit wordt geaccepteerd hoe gewoner het wordt (en dus ook: hoe lastiger het te veranderen is). Toch kan men daar wel degelijk wat aan doen, mits dit goed wordt aangepakt.
Braaf en gehoorzaam
Maar sommige kinderen zijn gewoon best heel lief en zelfs zo braaf en volgzaam dat ze de stiefouder nooit wat vragen. Dat kan verlegenheid of angst zijn, en natuurlijk dient daarmee rekening te worden gehouden. Soms zul je als ouder jezelf herkennen in je kind en was je zelf ook afwachtend. Maar ook dat kan heel storend zijn voor de stiefouder. Denk maar aan een kind dat papa op kantoor belt of appt of zij een koekje mag, terwijl stiefmoeder bij stiefdochter aan tafel zit. Dat had hij ook aan stiefmoeder kunnen vragen. Dan wordt het mogelijk gevoeld als “genegeerd worden”. Als dat niet wordt aangepakt dan ontstaat er nooit een echte band.
Eerlijkheid
Kleintjes zijn soms zo eerlijk dat ze eerlijk vertellen tegen stiefvader dat papa heeft gezegd dat stiefpapa stout is. Blijf dan maar eens positief over papa praten als stiefouder….. Of de stiefouder die “gebruikt” wordt als huishoudster of als taxichauffeur. En als je iets zegt over de verwarming lager zetten, of het licht uitdoen, dan krijg je een grote mond!
Pesten?
Kinderen doen dat (meestal) niet om de stiefouder te pesten, vaak hebben ze het niet eens in de gaten. Soms doen ze dat wel expres, zoals de jongen van 11 die in het toilet vaak een drol achterliet, zodat stiefvader met de stank werd geconfronteerd. Als moeder hem daar niet op aanspreekt zal het altijd lastig blijven. Het moet duidelijk zijn wat de natuurlijke goed vindt en wat niet. De rol van de natuurlijke ouder is cruciaal.
En tja, kinderen weten altijd jouw zwakke kant te vinden. En die gebruiken ze.
