Aanpassen of niet?

Sommige partners in samengestelde gezinnen passen zich enorm aan. De nieuwe partner wordt op handen gedragen in het begin, en dat is waar de meeste verliefdheden en liefdes mee beginnen. En je eens een keer aanpassen, dat kan heus geen kwaad.  Maar als steeds de ene partner zich aanpast dan gaat het fout.

Noten op de zang

De nieuwe partner die altijd zijn (haar) zin krijgt wordt steeds veeleisender, krijgt steeds meer noten op de zang, en de andere partner moet zich steeds meer in bochten gaan wringen om te kunnen voldoen aan de eisen van de ander. Je ziet dan vaak dat de “volgzame partner” hier behoorlijk genoeg van krijgt. Tot hij of zij overloopt. Dan wordt het vervelend. Men gaat klagen over de nieuwe partner tegen derden (die daar niks mee te maken hebben).

Klagen

Als dit gebeurt dan gaat het snel bergafwaarts. Want meestal klaagt men tegen mensen die dichtbij en aan jouw kant staan, die jou dus ook onvoorwaardelijk steunen en die vaak niet kritisch naar jouw gedrag kijken (de goeden daargelaten natuurlijk). En dan ontstaat er een gapend gat tussen de twee partners.

Negatieve spiraal

Inderdaad zul je hier en daar wel wát moeten aanpassen als je een samengesteld gezin gaat vormen, want met kinderen die niet van beide partners zijn is het altijd ingewikkeld en voelt er altijd wel iemand zich achtergesteld. Maar teveel aanpassen is ook dodelijk voor de relatie: je verliest jezelf en daarmee ga je een hekel krijgen aan de ander. Meestal duurt dit tijdelijk en wordt je daarna vanzelf onredelijk en vreselijk onaardig, en daar kan de partner dan weer niet mee omgaan en zo kom je in een negatieve spiraal terecht.

Vergelijking met kerngezin

Het bovenstaande geldt ook voor “gewone” kerngezinnen, maar als er in een kerngezin kinderen zijn, wordt daar vaak moeite gedaan (relatietherapie) om dit te herstellen of grijpt de omgeving in (vanwege het belang van de kinderen). 

Middegaalspad 56 |  5461 BH Veghel | 0413-310795 | 06-21592435 | [email protected]