Wil je vragen of jouw zoon de lakens in de wasmand gooit?
Het zijn vaak de alledaagse dingen die in een samengesteld gezin leiden tot grote conflicten.
Een vraag als de bovenstaande kan een flinke ruzie geven. Hoe kan dat toch?
Een vraag wordt niet altijd gezien als vraag
Het gaat niet om een simpele vraag. Het gaat erom wat er áchter deze vraag zit OF wat men DENKT dat er achter deze vraag zou kunnen zitten. Bijvoorbeeld: jij hebt steeds commentaar op mijn kinderen, nu weer heeft mijn zoon de lakens niet in de wasmand gegooid. Alsof jóuw kinderen zoveel beter zijn….. Eergisteren nog heeft jouw zoon ………
Conflicten door vooringenomenheid
En voor je het weet heb je een groot conflict over wat jouw kind slecht maakt (en het mijne goed!). En hoe je vindt dat de ander vooringenomen is, áltijd wat te zeuren heeft over jouw kinderen. Want het is ondraaglijk om kritiek te krijgen op je kind, misschien nog wel erger dan kritiek op jouzelf!
Hoe dit komt?
Loyaliteit. Als kind ben je loyaal naar je ouders. Als iemand iets slechts zegt over je ouders, dan voel je vaak als eerste een onbedwingbare behoefte om dat te weerleggen. Ook als je weet dat je ouders hun fouten hadden. Alle gescheiden ouders weten het: als ik iets negatiefs over mijn ex zeg, zullen mijn kinderen dit weerleggen. Loyaliteit gaat over en weer. Ouders zijn loyaal aan hun kinderen, misschien nog wel meer dan andersom.
Ouders zijn kwetsbaar
Als ouder ben je zo kwetsbaar als het om jouw kind gaat. Ook al is geen kind perfect, toch voel je het bijna zo. Er is geen mooier, liever, slimmer kind dan het jouwe, zelfs al weet je beter. En dat is goed hoor, je kind heeft die onvoorwaardelijke liefde nodig. Een kind moet zich geliefd voelen.
